भाषा .... संदिग्धता आणि मी

 #भाषासंदिग्धता_आणि_मी
©️ अंजली मीनानाथ धस्के
       माझे मन अगदी पाण्यासारखे निर्मळ आहे परंतु कधी कधी कल्पनाशक्ती नको तिथे 🙄आणि नको तेव्हा वेगाने काम 😥करते त्यातून असे विनोद घडतात.😁
प्रसंग १
मी आणि माझ्यासारखेच ७ जण दुकानात समान घेण्यासाठी उभे आहोत.
मी :- जल्दी बील बनायो ..... भैया
भैया :- करता हुं ना मॅडम
(तेवढ्यात माझ्या मागून एका बाईचा आवाज आला )
ती:- भैया जल्दीसे मेरा दूध निकालो.
मी:- 😰😱😲( स्वतःशीच) हे मी काय ऐकल!!!
..... धडधडत्या हृदयाने भैयाकडे बघितल. तर तो एकदम निर्वीकार
भैया:-  हा हा.... बस पाच मिनिट
ती:-  बस पाच मिनिट.... बोलके कितानी देर से खडा किया है/ निकालो जल्दीसे....
मी:- 😫( स्वतःशीच ) 🙉🙉🙉घोर कलयुग ... दुसरं काय
इतक्यात भैया  मागे वळला ... फ्रीज उघडल आणि त्यातून दोन दूध बॅग काढून तिला दिल्या.
मी:- 🙄😬🤪🙈🙊🙊🙊
आता मी मागे वळून तिच्या कडे पाहिले ती गोड हसली व म्हणाली
ती :- सुबह जल्दी जाती हुं ना काम पे ईसलिये अभी लेके जाना पडता है/
मी :-( हसून ) हम्मम (धन्य आहेस माऊली.... अज्ञानात सुख असतं ते काही खोटं नाही.."बॅग फ्रीजमेसे" शब्द तू गाळलास पण माझी धडधड वाढली .. बी. पी शूट होता होता वाचले मी ... आता घरी गेल्यावर हसून पुरेवाट लागणार आहे ती वेगळीच .)

प्रसंग २
मैत्रिणीला फोन केला
मी:- हॅलो...
ती :- मॅडमला....आज वेळ मिळाला वाटतं बोलायला.
मी:- तुझी खूपच आठवण आली मग  बोलावं म्हणून केला फोन... काय कशी आहेस?
ती :- मजेत
मी:- काय करते आहेस?
ती:- कपडे काढते आहे.
मी:-😱😱 😲😲😲😲 ही वेळ आहे का असं काही करायची ?
ती:- मग कोणती वेळ असते? घरात कोणी नसलं की शांततेत आवरत सगळं.
मी:- 😨😲😲☹️ काय हे..... कधी लागली ही सवय.
ती :- कधी म्हणजे काय ..... अगदी पहिलेपासून
मी:-  मला कधी जाणवलं नाही  🤔🤔.
ती :-😱😱 जाणवलं नाही म्हणजे ??.... आता काय तुझ्या समोर कपड्यांच्या घड्या करत बसायचं होत का मी?
मी :- 😥🤪😬 कपडे...... ओह.... म्हणजे तू दोरीवरचे कपडे काढत होतीस का ?
ती:- दोरिवरचे नाही तर काय 🤭🤭🤭😉😛😝
नालायक आहेस पक्की
मी:- मी काय नालायक .... तू बिनडोक..... "दोरीवरचे कपडे "असं स्पष्ट सांगायला हवं होतं.... माझ्या जागी दुसरा कोणी असता तर फोनवर बोलण्यात वेळ वाया घालवला नसता ... घरीच आला  असता डायरेक्ट😉😜😜
 ती:-🙏 धन्य आहेस (जोरजोरात हसत सुटली.)

आजचे ज्ञान
* बोलतांना वाक्यातली संदिग्धता  टाळायला हवी.
* वाक्यातले काही शब्द गाळले तर अर्थाचा अनर्थ होवू शकतो.
* आपल्याला जो अर्थ अपेक्षित आहे तोच समोरच्याने घेतलाय का? याची खात्री करूनच संवाद सुरू ठेवावा.
* भाषा कोणतीही असो संवाद थांबता कामा नये.
* भाषेमुळे किंवा त्यातील संदिग्ध रचनेमुळे होणारे विनोद खुल्या मनाने स्विकारले पाहिजे.
*सगळ्यांची मने निर्मळच असतात ... मुद्दामहून कोणी संदिग्ध बोलत नाही 😉
* भाषेवर प्रेम करा.... हसवा आणि हसत रहा.

©️ अंजली मीनानाथ धस्के
anjali-rangoli.blogspot.com " आशयघन रांगोळी" या ब्लॉगवर  माझे इतर लिखाण आणि रांगोळ्या उपलब्ध आहेत.

मी काही पट्टीची लेखिका नाही . ज्या प्रसंगांनी मला काही तरी शिकवलं ... किंवा आठवीत राहिले ... ते लिहिण्याचा माझा प्रयत्न असतो. कोणाच्या भावना दुखावण्याचा हेतू नसून प्रसंग चांगले अथवा वाईट जसे घडले तसे स्वीकारून .... माझ्या लिखाणातून तसेच ते व्यक्त करण्याचा व त्यातून काही तरी शिकण्याचाच माझा प्रामाणिक प्रयत्न असतो. तेव्हा काही चुका झाल्या तर माफी असावी . लिखाण आवडल्यास नक्की लाईक... कमेंट .. शेयर आणि फॉलो करून प्रोत्साहित करायला विसरू नका.

इतर लिखाण माझ्या आशयघन रांगोळी या ब्लॉग वर उपलब्ध आहे. anjali-rangoli.blogspot.com