बदल

#बदल

मला आवड आहे निरीक्षण करण्याची..... मुद्दाम न करताही आपोआप ते होतं.... माझा नाइलाज आहे.

आज मी माझ्या मुलाला शाळेत नेत असतांना.... रस्त्यात लागणाऱ्या बस थांब्याने माझ लक्ष वेधल. खरं तर विशेष असं काहीच नाही.... एक आजी आपल्या नातवाला घेवुन शाळेच्या बसची वाट बघत होत्या. पण..... खूप पुढे गेल्यावरही माझ्या डोळ्यासमोर सारख हेच चित्र येत होतं.... काही... त.... वेगळ आहे. मनात परत त्याची उजळणी झाली...... (हे  सगळे विचार  मी परत घरी आल्यावर आले डोक्यात .... ड्राइविंग करतांना नाही 😅) आजी उभ्या.... त्यांच्या खांद्यावर नातवाचे दप्तर... नातू (बस थांब्या जवळच असलेल्या स्नॅक्स सेन्टर ची खुर्ची घेवुन )खुर्चीवर बसून आळस देतोय.....(सगळ्याच लहान मुलांप्रमाणे  सकाळी लवकर उठाव लागल्यामुळे झोप पूर्ण झाली नाही  याचं  ते लक्षण )
यात विशेष ते काय....... आणि एकदम मी भूतकाळात हरवून गेले. मी शाळेला  सिटी बस ने 50 पैसे देवुन तिकीट काढून जायचे. ( 😝माझ्या वयाचा अंदाज करत बसू नये.... कारण माझ वयं  वाढण्याचा वेग.. हा... महागाई वाढण्याच्या वेगापेक्षा कितीतरी पटीने कमी आहे.)
सकाळची गर्दी त्यामुळे बसायला जागा मिळायची नाही. आणि अनेकदा मिळालेली जागा बस मधे चढलेल्या आजी किंवा आजोबांना द्यावी लागायची. कित्येकदा तर त्यांच्या साठीच बसमधे घाईने चढून,धक्काबुक्की करून जागा मिळवायचो.
आणि अचानक लक्षात आल.... काय वेगळ आहे.... आत्ता बघीतलेल्या आजी - नातवंड यांच्या जोडीमधे. खरं तर वय वाढल की शरीर थकत..... त्यामुळे खुर्चीत आजीने बसायला हवं आणि लहान मुल चंचल असतात.... नातवाने आजी भोवती बागडायला हवं. पण प्रत्यक्षात याच्या अगदी उलट दृश्य होतं. घरात मुलांवर दरारा ठेवणारे आजी आजोबा नातवंडांच्या बाबतीत मवाळ धोरण ठेवतात. कोणे एके काळी आपल्या मुलांना घरात पाहुणे आल्यावर टी. व्हि. बंद करून पाहुण्यांना बसायला जागा द्यावी असे दरडावणारे आई-बाबा... आज मात्र घरात मित्र मैत्रिणी आल्यावर  नातवंडाने बोललेले बोबडे बोल " आजी जरा हळू बोल... मला नोबीता काय म्हणतोय ते काहीच कळत नाही " हे निमूट पणे ऐकुन घेतात.... नातवंडाने टी. व्हि. चा आवाज वाढवला तर दुसराऱ्या खोलीत जाण्याची तयारीही दाखवतात.
स्वतःच्या मुलांच्या दप्तराचे ओझे कधीच न उचलणारे, वेळोवेळी मुलांना स्वावलंबनाचे धडे देणारे , मुलांचे कुठलेच फाजिल लाड न पुरवणारे आणि मुलांना (प्रेमळ )धाकात ठेवणारे आई वडील आज मात्र नातवंडांची अनेक छोटी मोठी कामे करतांना दिसतात.... त्यांचे लाड पुरवतांना दिसतात...
दूर कशाला जायच.... आम्हाला शिस्त लागावी म्हणून हातात कायम शस्त्र बाळगणारी माझी आई..... "मुलाला मारणे बरे नाही, प्रेमाने समजावून सांगत जा" असा समजुतीचा सल्ला देते. 😂 मी तिच्या जुन्या दिवसांची आठवण करून दिली तर
" चांगले बदल हे स्वीकरलेच पाहिजे ".... असा प्रेमळ दम ही देते.
कुठल्याही बदलाचे चांगले वाईट  परिणाम हे दूरगामी असतात. आपल्या पुढच्या पिढ्यांवर ते दिसून येतात. त्यावरूनच ते बदल चांगले की वाईट ठरवता येते.
याही बदलाचे परिणाम मी आजी होईल तो पर्यंत मला कळतील  कदाचित....😅 आज्ञाधारक असलेली आपली शेवटची पिढी आहे असं आपण गमतीने म्हणतोच..... आजी आजोबांचा आदर युक्त धाक असणारीही आपली शेवटचीच पिढी असेल कदाचित.

©️ अंजली मीनानाथ धस्के
पुणे, चिंचवड ३३