मॉर्निंग वॉक

#मॉर्निंगवॉक
             सकाऴी फिरायला जाणारे लोक ..... यांचं निरीक्षण करणे म्हणजे, " व्यक्ती तितक्या प्रवृती " याची प्रचीती घेणे. मी रोज फिरायला जातेच असं नाही. वेऴ आणि मुड़ याची जोड़ी जमली तरच फिरणं होतं. मला डोक्याला खाद्य हवं असेल तर मात्र मी आवर्जुन जाते.
                सकाळी फिरायला जाणं हे आरोग्यासाठी  उत्तमच..... पण मला वाटते की, ' आत्मपरीक्षण.... स्वतःशी संवाद.... निरीक्षण.... त्यातुन मिऴणारे ज्ञान.... हे फार अमूल्य आहे '.  माझ्यासाठी " मॉर्निंग वॉक ".... हा अनुभव सोहऴाच आहे.
 मी फिरायला जाणाऱ्यांचे काही वर्ग करण्याचा  प्रयत्न केला आहे. ते वर्ग काहीसे असे....
             " मॉर्निंग वॉक " याला अनेकांनी आपल्या जीवनाचा अविभाज्य घटक बनवलं आहे असे.... ' जागरूक वर्ग '. तर अनेकांना याला आपल्या जीवनाचा अविभाज्य घटक बनवायचं आहे हाच विचार सतत त्यांच्या मनात घोऴत  असतो असे.... ' विचारी वर्ग '.  या दोन मुख्य वर्गांपेक्षा वेगळे  असे  इतर अनेक वर्ग अस्तित्वात आहेत.
          काही जण हे विशिष्ट मुड असेल तरच सकाऴी फिरायला निघतात असे.... ' हौशी वर्ग '. काही जण उद्या पासुन सकाऴी फिरायला जायच असं नक्की करुन ऐन वेळी कारण काढून जायच टाऴतात असे..... 'आऴशी वर्ग ' .  काही जण जायच नक्की करतात. मग त्यासाठी  लागणारे सगळे साहित्य ( स्पोर्ट शुज,विशिष्ट कपड़े, योगामँट.. वगैरे )  खरेदी करतात. प्रत्यक्षात मात्र फिरायला जायची वेऴ त्यांच्यावर क्वचितच येते असे..... ' अती हौशी तरी परिस्थितीने पिचलेला वर्ग '. या उलट आहे त्या परिस्थितीत ( अवतारात)  फिरणारे असे..... ' संसारी किंवा काटकसरी वर्ग '. काही जण एक महीना नियमित फिरल्यावरच सगळी खरेदी करायची असा निश्चय करणारे आणि त्यावर अंमल करणारे असे....' व्यवहार ज्ञानी वर्ग ' . स्वतःच्याच धुंदीत..... कानात हेडफोन  घालून  किंवा मोबाइलवर मोठ्याने गाणे  ( सुगम संगीत, रेडिओ, भजन, प्रवचन  वगैरे ) लावुन फिरणारे  असे.....' स्व केंद्री वर्ग '. या उलट सामाजिक संबंध प्रस्थापित करुन ते अधिक दृढ़ व्हावे यासाठी धड़पडणारे  असे.....  ' समाजाभिमुख वर्ग '.  ठरलेल्या वेळेत एकच फेरी पूर्ण करायची आहे असं ठरवुनच अगदी हळु हळु फिरणारे असे..... ' कासव वर्ग '. या उलट झपाझप पाऊले टाकत, बागेत चालणाऱ्या प्रत्येकाशी  आपली शर्यत आहे आणि ती आपणच जिंकणार अशा आविर्भावात चालणारे..... असे  ' ससा वर्ग '. काही जण घरी फोनवर किंवा विशिष्ट व्यक्ति बद्दल मनमोकऴ बोलता येत नाही म्हणून तर काही जण सकाळच्या कामात घरी आपली लूडबूड नको म्हणून फिरायला निघतात......  असे..... ' गरजु वर्ग '. धवपऴीच्या जीवनात  अनेक गरजा आहेत म्हणूनच की काय.... या वर्गाची संख्या लक्षणीय आहे.  प्रसंगानुरूप वरील सर्व वर्गात  मोड़णारे असे.....' संधीसाधू वर्ग '.  अमुक वज़न होईपर्यंतच किंवा पोटाचा घेर अमुक इंच कमी होईपर्यंतच फिरायच  आहे असे ठरवुन फिरणारे.... ' ध्येयवेडा वर्ग '. काही जण....जे  मनाने किंवा शरीराने तरुण आहेत ते  बागेतील एक कोपरा पकडून फुलांचे ताटवे न्याहऴत असतात. असे..... ' डोळस वर्ग '. आयुष्याच्या विशिष्ट टप्यावर असलेले आणि चैतन्याचा झरा असलेले असे ...' उत्साही वर्ग '. फिरतांना गप्पा मारल्याच पाहिजेत असा समज असणारे.....' बोलका वर्ग '.  इतरांपेक्षा आपण कसे वेगळे आहोत असे दाखविणारे..... ' दिखावू वर्ग '. स्वतःचा अमूल्य वेऴ...... इतरांना व्यायामाचे किंवा आहाराचे धड़े देत सत्कारणी लावणारे असे... ' ज्ञानी  वर्ग '. सगळे व्यायाम प्रकार आपल्यालाच कसे आदर्श जमतात किंवा पूर्वी कसे जमत होते हे वारंवार सांगणारे असे... ' बोलबच्चन वर्ग '. आंघोळ, पूजा-अर्चा आटपुन मगच फिरायला निघणारे असे.... ' नीटनेटका  वर्ग '. आपल्याला कोणी बघत नाही याची खात्री करुन हऴूच झाडांची फूले तोडणारे व  त्यांचे हे कृत्य उघडकीस  आल्यावर  " देवासाठीच घेतो आम्ही " अशी बतावनी करणारे असे.... ' देवभोऴा वर्ग '.  बागेतील रखवालदारासाठी  हा वर्ग उपद्रवी ठरतो.  वरील प्रत्येक वर्गाचे दोन उप प्रकार आहेत.... स्त्री वर्ग आणि पुरुष वर्ग. आता नव्याने एक वर्ग उदयास येत आहे. तो म्हणजे..... आपल्या पाल्याने कुठल्याही प्रकारचा उपद्रव करु नये म्हणून बागेतल्या बाकावर त्यास बसवुन व हाती मोबाईल सुपुर्त करुन..... आपण स्वतः वरीलपैकी कोणत्याही एका वर्गात मोडण्यास उत्सुक असलेला वर्ग. या वर्गाला मी अजुन तरी कुठले नाव दिले नाही. कारण अल्प संख्येत मोडणारा हा वर्ग आहे आणि लवकरच तो नामशेष व्हावा ही च इच्छा आहे.
            असे अनेक वर्ग अस्तित्वात आहेत. अर्थात हे सगळे वर्ग  माझ्या निरीक्षण क्षमतेतुन जन्माला आले आहेत. त्यामुळे या व्यतिरीक्त इतर वर्गही असूच शकतील. या प्रत्येक वर्गाचे निरीक्षण करतांना मला अनेक गोष्टींचे नव्याने आकलन झाले. आयुष्याकड़े बघण्याचा नवा  दृष्टिकोण मिळाला. नकऴत कानावर पडलेले संभाषण.... समस्या..... मत.... या....  आणि अशा....  अनेक गोष्टींनी आत्मपरिक्षण करण्यास प्रवृत्त केले. माझ्या अनेक कठिण प्रश्नांची उत्तरे मला मॉर्निंग वॉक करतांना  सहज सापडली . कानात हेडफोन नसल्याने  निसर्गातील अनेक सुमधुर स्वर कानी पडले. छोट्या गोष्टीत ही  आनंद असतो हे....फुलांना आणि फुलपाखरांना बघुन कळले. सकाळच्या हवेत फक्त गारवा नसतो तर डोक्यातील अनेक विचार पुसून दिवसाची पाटी पुन्हा कोरी करण्याची ताकद असते, हे ही जाणवलं. आजुबाजूच्या कोलाहलातही मनात मात्र नीरव शांतता अनुभवता आली . सकाळच्या हवेत असलेला सुगंध उरात भरून घेतांना सुखद  उर्जेची अनुभूती झाली . सूर्याची कोवळी किरणे...... हिरव्यागार गवतावर दव बिंदुंची नक्षी.... चिमण्या पाखरांची किलबील.... फुलांचा सुगंध.... उत्साहाचे तारुण्य ल्यालेली... चीरतरुण पहाट.... मन मोहुन घेते. आपण कोणत्या वर्गात मोडतो? हा विचार बाजुला ठेवुन....... प्रसन्न सकाळ आणि भरपूर मनोरंजन करणारे निरीक्षण याचा आस्वाद घ्यावयाचा असेल तर  ' मॉर्निंग वॉक ' ला पर्याय नाही.
(C) सौ. अंजली मीनानाथ धस्के
       पुणे, चिंचवड ३३


No comments:

Post a Comment